صلاح کار کجا و من خراب کجا

 

 

ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا

 

 

 

دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس

 

 

کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا

 

 

 

چه نسبت است برندی صلاح و تقوی را

 

 

سماع وعظ کجا نغمه رباب کجا

 

 

 

ز روی دوست دل دشمنان چه دریابد

 

 

چراغ مرده کجا شمع آفتاب کجا

 

 

 

چو کحل بینش ما خاک آستان شماست

 

 

کجا رویم بفرما ازین جناب کجا

 

 

 

مبین بسیب زنخدان که چاه در راهست

 

 

کجا همی روی ای دل بدین شتاب کجا

 

 

 

بشد که یاد خوشش باد روزگار وصال

 

 

خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا

 

 

 

قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست

 

 

قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا

 

 

 

"غزل شماره 2-حافظ"

 

 

***

 

شرح غزل در ادامه مطلب

 

إدامه مَطلب

 

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

 

ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

 

می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر

 

سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

 

زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم

 

طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

 

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

 

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

 

رخ بر افروز که فارغ کنی از برگ گلم

 

قد بر افراز که از سرو کنی آزادم

 

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را

 

یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

 

شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه

 

شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

 

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس

 

تا به خاک در آصف نرسد فریادم

 

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی

 

من از آن روز که در بند توام آزادم

 

 

حافظ

(غزلیات)